رفوگری فرش ابریشم

رفوگری فرش ابریشم به دلیل بافت نرم و درخشندگی ظاهری خود طرفداران زیادی دارند. در بسیاری از انواع فرش از ترکیب ابریشم با مواد دیگری همچون کتان یا پشم استفاده می شود.

فرش ابریشمی یکی از ارزشمند ترین و پرطرفدارترین فرش های موجود در بازار به شمار می رود و به تبع همین موضوع از قیمت و ارزش بالاتری هم برخوردار است. در صورتی که فرش شما دچار آسیب شده، رفوگری فرش ابریشم اگر به صورت حرفه ای بر روی آن انجام شود می تواند آسیب های وارده را جبران ساخته و فرش را مثل روز اول کند.از این رو از خدمات قالیشویی های حرفه ای میتوانید استفاده کنید.

الیاف مورد استفاده در رفوگری فرش ابریشم

الیاف ابریشم از پیله کرم ابریشم به دست می آید. بهترین نخ های ابریشم از رشته های بلندی که کرم ابریشم برای ساختن پیله خود استفاده می کنند ساخته می شود. این رشته باریک گاهی تا ۲۵ متر طول دارد.

ابریشم طبیعی یک پروتئین فیبری است که از چندین آمینو اسید تشکیل شده است.
از ابریشم برای ساخت فرش های شرقی استفاده می شود زیرا الیاف ابریشم را می توان به رنگ های غنی و اشباع رنگ آمیزی کرد و دارای درخشندگی متمایز و رنگ شفافی است.

ظریف ترین و ارزشمندترین فرش های دنیا از نخ های ابریشمی بافته شده اند. بافت فرش ابریشمی نسبت به سایر انواع فرش زمان بیشتری می برد. یک فرش ابریشمی حداقل ۱ میلیون گره در هر متر مکعب دارد.

برای این که فرش ابریشمی خود را به خوبی در برابر عوامل مخرب محافظت کنید، لازم است که هر دو تا سه سال آن را شستشو دهید.

ویژگی های فرش ابریشم

ابریشم استحکام کششی بالایی دارد. می توان آن را به راحتی رنگ کرد و رنگ های درخشانی تولید کرد. ابریشم نیز مانند پشم یک فیبر طبیعی است و برای پوست انسان حساسیتی ایجاد نمی کند. این الیاف به قدری براق است که بافندگان گاهی از بازی نور در نقوش خود سوء استفاده می کنند.

در نتیجه ابریشم فرش‌های خارق‌العاده می‌سازد و برای برجسته‌سازی نقش در فرش‌های پشمی نیز مورد استفاده می گیرد.
الیاف ابریشم اغلب برای شمع بندی در پایه های پنبه ای یا پشمی استفاده می شود.

اما خود ابریشم یک تار و پود ظریف را تشکیل می دهد. فرش‌های ابریشمی معمولاً روی پایه‌های نخی ساخته می‌شوند. اما برخی از آن‌ها ممکن است زیرسازی ابریشمی داشته باشند.

با این حال، ابریشم از دوام کمتری نسبت به پشم برخوردار است. بنابراین فرش‌های ابریشمی فقط برای مناطق کم تردد تا متوسط مناسب هستند.
فرش های ابریشمی نیاز به نگهداری بالایی دارند و به راحتی در شرایط رطوبتی خراب می شوند. در صورتی که به هر دلیلی فرش شما دچار آسیب شد، می توانید از خدمات رفوگری فرش ابریشمی بهره مند شوید.

مراحل رفوگری فرش ابریشمی

به طور کلی فرش از دو قسمت تشکیل شده است:

یکی پایه که از نخ های تار و پود تشکیل می شود و دیگری «پرز» که طرح ها و نقش ها را تشکیل می دهد. سطح فرش تکمیل شده فرش انتهای عمودی رشته‌ها است که توسط گره‌هایی تشکیل شده‌اند که ممکن است بریده یا حلقه شوند.
الیاف مختلفی به عنوان مواد پایه برای فرش ها استفاده می شود.

نخ هایی که برای تار و پود استفاده می شود رنگ نشده است اما آن هایی که پرز را تشکیل می دهند رنگ می شوند تا با رنگ های مورد نیاز در طراحی فرش مطابقت داشته باشند.

انتخاب این رنگ ها و همچنین طرح فرش، توسط طراح انجام می شود و به عنوان یک تصویر رنگی برای بافنده تولید می شود.
برای رفوگری فرش ابریشم لازم است که ابتدا میزان و نوع آسیب مشخص شود. ممکن آسیب تنها به پرزهای سطح فرش وارد شده باشد. از طرفی ممکن است آسیب عمیق تر بوده و بخش بزرگی را دربرگیرد. برای رفوگری فرش ابتدا باید گره های آسیب دیده جدا شوند. این کار به کمک درفش و سوزن های مخصوص انجام می شود.
پس از اینکه تمامی گره های خراب باز شدند، بخش آسیب دیده را در یک چهارچوب چوبی قرار می دهند که اصطلاحا به آن دار گفته می شود. پس از این کار نوبت به تارکشی می رسد. سپس گره های جدید بافته می شوند. در نهایت پرزها به اندازه ارتفاع سایر بخش های فرش بریده می شوند. برای اینکه گره ها در جای خود فیکس شوند، فرش را به پشت برگردانده و آن را اتوی داغ می کشند.

نکاتی در ارتباط با رفوگری ابریشم

برای اینکه قسمت رفو شده با سایر بخش های فرش متضاد نباشد، باید جنس نخی که برای گره های جدید استفاده می شود، مانند جنس نخ اولیه فرش باشد.
گره هایی که پس از تارکشی زده می شوند باید از نوع گره هایی باشند که در سایر بخش های فرش زده شده است.
دقت در انتخاب رنگ ها سبب می شود که فرش دچار دو دستگی نشود.
در صورتی که قسمت آسیب دیده بزرگ باشد، باید ابتدا با توجه به قرینگی طرح ها، نقشه قسمت پاره شده کشیده شود و سپس بافت صورت گیرد.